Skip to main content

Wanneer zal Europa beginnen profiteren van Trump?

President Trump bekleedt nu al iets langer dan een maand het presidentschap van de VS. Voor zijn aantreden leken velen niet goed te weten wat van hem te verwachten. Ondanks alle chaos die hij de afgelopen weken veroorzaakte, lijken er zich toch enkele duidelijke lijnen af te tekenen. Het ‘America First’ van de tweeter in chief geeft niet veel om goede internationale relaties. Een wankelend Europa leek de afgelopen weken vooral bang of – in het beste geval – afkerig af te wachten. Het zou van deze bedreiging echter ook een opportuniteit kunnen maken, als het tenminste de nodige visie aan de dag durft te leggen en Amerika’s rol als leider van de vrije wereld durft over te nemen.
Met zijn politiek incorrecte retoriek lijkt Trump af te willen
van Amerika's centrale rol in de wereld. Zal de EU besluite-
loos blijven afwachten, of zal ze deze rol overnemen?

Sinds WO II zijn de Verenigde Staten het grootste machtsblok op deze aardbol. Met wisselend succes stond de grootste legermacht van de wereld de afgelopen decennia in voor de vrede en stabiliteit op de wereld. Trump lijkt duidelijk van deze rol af te willen en doet de eeuwenoude onderstroom van Amerikaans isolationisme herleven. Hij geeft duidelijk niets om politieke correctheid en schoffeert aan de lopende band buitenlandse leiders. ‘America First’.
De rest van de wereld reageert vol verontwaardiging. Zo keerden recent zelfs de Russische (staatsgecontroleerde) media zich af van Trump, hoewel Trump tevoren goede vriendjes met Poetin leek te worden. Men weigert echter verder te kijken dan Trumps onbeleefdheid. Wat mij betreft, als Trump zich per se wil afzonderen van de rest van de wereld, dan moet hij dat maar doen. Ik vind het jammer voor mijn Amerikaanse vrienden, want ik denk dat hij zo Amerika belachelijk, ongeloofwaardig en uiteindelijk onbetekend zal maken op het wereldtoneel. Maar uiteindelijk is dat zijn keuze.
Als Trump af wil van de rol van wereldleider, dan is het denk ik hoog tijd dat de EU deze rol overneemt. Te lang al loopt de EU als een braaf schoothondje achter de VS aan. Hoog tijd om uit de schaduw te treden. De EU is het enige machtsblok dat met enige geloofwaardigheid deze rol kan overnemen. China en Rusland zijn misschien wel machtig, maar voorvechters van democratie en vrijheid zijn het allerminst. Als Europa ooit de belofte van haar oprichting wil waarmaken om ‘vrede, veiligheid en vooruitgang te promoten in Europa en de wereld’[1] is het nu het moment. Stop met bang af te wachten, maak een sterk en eengemaakt Europees leger en versterk de bondgenootschappen met iedereen die door Trump aan de kant gezet is of gewoon genoeg van hem heeft. Kandidaten bij de vleet!
Als Europa er niet in slaagt om haar leidende rol in de wereld te versterken op dit cruciale moment, zal het Europees project verder van binnenuit opgevreten worden. We hebben een sterke gemeenschappelijke visie nodig waarin de Europese burgers kunnen geloven. Helaas is al wat we van Europa dezer dagen krijgen ondoorzichtige bureaucratie en leiders die met elkaar kibbelen over migratie en economische belangen. De EU moet terug naar haar oorspronkelijke credo om een machtsblok te worden dat internationaal de lakens uitdeelt. Als we niet de neuzen in dezelfde richting kunnen draaien, zullen we verder uit elkaar vallen. Trump geeft ons hiervoor een onverwachte kans. Maak er gebruik van of draag de gevolgen!



[1] Uit de preambule van het verdrag van Maastricht
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Happiness is overrated

  A plea for lives built on ethics I don’t seek for happiness.  I don’t bother about whether I am happy or not.  I do what I feel as true and good and I don’t care about whether it brings happiness or unhappiness.  Only the mediocre mind seeks for happiness.  A truly cultured mind seeks for higher values like truth, beauty and goodness and it will seek it even if it leads to much pain and suffering.    Albert Einstein Personal happiness seems the ultimate goal for many in modern society. However, this is a very individualistic value. In a world filled with injustice, we too easily ignore our conscience, which may well be the reason so many of us are unhappy. Let's try to refocus our lives on living ethically and virtuously, and we may find this may end up giving us a much more profound kind of happiness. True happiness is not an individual, but a collective and a moral matter. The cult of the individual It seems like our Western society today is o...
Post a Comment
Read more

Meditation: A Practice of Privilege?

  I have been meditating regularly for about ten years now. I have attended and facilitated meditation groups and retreats, in various places in Europe, North America, and Asia, in different (mostly Buddhist-inspired) traditions. I feel very fortunate to have had the opportunity to do so and have experienced great benefits from this practice. However, one thing has kept bothering me all those years. The Buddha claims – and I deeply believe – that his teaching can liberate all beings, yet when I join meditation groups, I often see myself surrounded by rather socially privileged people (just like myself 1 ). W hy does (Buddhist-inspired) meditation in the West seem to attract mainly an academically educated, 2 (upper) middle class audience? Is meditation not relevant for other social groups, or is there something else at play here? (I will focus on class privilege in this article. Gender and white privilege fall beyond its scope. I believe others  to be far better qualified th...
1 comment
Read more

What's the matter with foreign aid? (1) Development as colonialism

This is the first part of a three part critique of our aid and development model. This first part of this essay is a brief look into the historical context of our current development paradigm. (1) I grew up believing that something changed after WWII, there had been a global awakening, and the start of a period marked by international collaboration and respect for human rights, advanced by such historic achievements as the founding of the United Nations, the Universal Declaration of Human Rights and the independence of former colonies. Based on these new foundations, there would be a steady progress towards, peace, freedom and equality, thanks to a process called 'development'. I am a bit older now, and have worked for nearly 7 years in this field of development. My optimism has faded, and I am starting to fear it may have been a naive childhood illusion. Has anything really fundamentally changed? Development as we know it today started after the second World War. At the end of...
Post a Comment
Read more