Skip to main content

Beste mannen, wij zijn geen jagers meer - Oproep tot kwetsbaarheid en intimiteit

Gisteren bekende één van mijn beste vriendinnen mij dat ze als kind seksueel misbruikt is geweest. In navolging van de opschudding rond Harvey Weinstein kwamen vrouwen over heel de wereld met hun verhalen over aanranding naar buiten en het ziet ernaar uit dat we met Bart De Pauw nu ook onze eigen Harvey Weinstein hebben. Het voelt zowaar als het begin van een revolutie. Echter, dit is slechts het begin. Als we echt naar een duurzame verandering willen, dan moeten wij als mannen ook grondig nadenken over hoe we omgaan met seksualiteit en intimiteit.
Wat is echte intimiteit? En wat staat haar in de weg?
Ik geef toe, ook ik heb vrouwen niet altijd respectvol behandeld. Vanaf ik mijn puberteit kwam, en zeker in mijn studententijd, maakte mijn (mannelijke) omgeving mij duidelijk dat ik vooral zoveel mogelijk moest ‘scoren’, en als ik dat niet deed, was ik een seut of een loser. Dezelfde boodschap kreeg ik mee uit liedjes (lees: Amerikaanse hiphop), reclame en Hollywoodfilms. De gedachte van de man als jager, zit nog altijd zeer diep in onze cultuur. Nochtans liggen de tijden van de jager-verzamelaar al duizenden jaren achter ons.
Dat dit beeld van de man als (seksueel) jager nog altijd zo sterk leeft is een zeer triest feit, niet alleen omdat het leidt tot de gekende schunnige opmerkingen, handtastelijkheden en erger, maar ook omdat het een echte relatie tussen man en vrouw in de weg staat. Relaties zijn gebaseerd op vertrouwen, intimiteit en dus ook wederzijdsheid. Geen pussygrabbing komt ook maar in de buurt van de ware schoonheid die zich daarin ontwikkelt. Helaas is dat laatste niet wat in reclamespotjes verkondigd wordt.
Deze focus op snelle bevrediging van genot – waar heb ik dat nog gehoord over onze maatschappij? –komt volgens mij grotendeels voort uit angst en onzekerheid. Ik besef nu bij mezelf ook dat, als ik in het verleden te bruusk was met mijn avances, dat eigenlijk kwam omdat ik bang was om afgewezen te worden. Ik accepteerde mezelf niet zoals ik was, en was bang dat geen vrouw dat zou doen, dus nam ik maar mijn toevlucht tot ‘jachtig’ machogedrag. Eerlijk communiceren over mijn gevoelens, daar had ik nooit van gehoord, dat was vast iets voor homo’s.
Als we iets aan deze situatie willen veranderen, gaan we als man moeten leren om ons kwetsbaar op te stellen. Niet langer krampachtig seks najagen, maar beseffen dat echte intimiteit pas komt als twee mensen open durven zijn tegenover elkaar over wie ze zijn en wat ze van elkaar willen en elkaar daarin ontmoeten, en bovenal, dat niets mooier en krachtiger is dan dergelijke echte intimiteit.
Ik zou daarom niet alleen alle vrouwen willen oproepen om met hun verhalen over aanranding naar buiten te komen, maar ook al mijn medemannen om na te denken over intimiteit en kwetsbaarheid, over hoe ‘jagergedrag’ dit perverteert, en bovendien, hoe we dit nog steeds in cafés en op tv’s overheersende patroon kunnen doorbreken.
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Humanity 2.0 - 10 Principles for a Compassionate Society

Great news! I co-authored a book, and it finally got published! It is called Humanity 2.0 - 10 Principles for a Compassionate Society . I wrote it together with Aviram, the founder of Sadhana Forest , the community in India where i lived for 7 years. In a nutshell, it is a book about the vision and values behind Sadhana Forest. It offers an in-depth discussion of the ideals of Aviram and his family, on which he built Sadhana Forest and which he has been putting into practice for over 20 years. So it is not a book about Sadhana Forest as such, but about how to create an inclusive and compassionate life and community, in terms of parenting, education, health, economics, community etc. Quite broad and ambitious! The book is based on Aviram's experience, combined with a lot of research.  What was my role in the birthing of this book? When i came to Sadhana Forest, i always felt so inspired to hear Aviram talk, and i wanted everyone to be able to receive his wisdom. I approached Av...
Post a Comment
Read more

Re-imagining Public Health: Towards a One Health Approach

Some might wish to forget the year 2020 as soon as possible. However, if there is one thing we can learn from it, I believe it is that we, as a species, are fragile, and that our health and well-being are closely intertwined with the health and well-being of our living environment. One health: the health of all living beings on this planet is connected Of course, this has been made clear by the pande m ic that — at the time of writing — has taken over   1.8 million   human lives. COVID-19 is a   zoonotic  disease , an infectious disease that spreads from animals to humans. Six out of ten known infectious diseases are   zoonotic in origin  [1]  and of all emerging diseases even three out of four.[2]   Major risk factors   for emerging zoonoses are our destruction of the natural environment, which brings us into closer contact with animals with whom we have had little prior contact. And, our livestock industry, which raises   billions of a...
Post a Comment
Read more

What's the matter with foreign aid? (3) Towards collaborative aid

In the first part of the essay, we sketched the economical and political historic background of the current aid system. In the second part, we looked at things in the current NGO-based aid system that are not quite optimal. In the final part, I will start addressing solutions, based on my own experience. What does impactful, effective NGO work look like? We should focus on a paradigm of collaborative, community-based aid, rather than aid delivery. How to create good conditions for people? An impactful paradigm is grassroots and not top-down. Local people should be co-creators, who, with the support of aid agencies, move towards becoming more independent and self-sustaining. Aid oughtn't be ‘pushed’ on local people. The Listening Project talks about a ‘collaborative aid system’.(1) You could also call it a community-based approach, where you strengthen local communities by building strong ties with them and giving them the support that really need. You achieve this by taking your ...
Post a Comment
Read more